Św. Paweł – początkowo prześladował chrześcijan, lecz nawrócił się, gdy objawił mu się Jezus Chrystus. Nie należał do grona dwunastu apostołów, ale i tak zasłużył sobie na miano Apostoła Narodów.

Szaweł, późniejszy Paweł, urodził się w Tarsie ok. 5-10 roku. Był obywatelem Rzymskim. Był początkowo gorliwym faryzeuszem, prześladującym chrześcijan jako, w jego przekonaniu, odszczepieńców. Był rzemieślnikiem z wykształcenia. Gdy miał trzydzieści lat, udał się do Damaszku, aby aresztować wyznawców Jezusa. Wówczas objawił mu się Jezus, dzięki czemu przeszedł przemianę. Szaweł prześladujący chrześcijan stał się Pawłem – gorliwym wyznawcą Jezusa. Ze względu na zdradę prawd którym uprzednio służył, musiał uchodzić do Damaszku, następnie na pustkowie, gdzie przebywał trzy lata studiując Stare Przymierze. Na soborze apostolskim w roku ok. 49-50 doszło do przełomu, był tam bowiem i Paweł wraz ze swym postulatem dotyczącym nawracania na chrześcijaństwo, a ściślej tezy mówiącej o wolności od prawa mojżeszowego dla świeżo nawróconych z pogaństwa. Później odbył swe cztery słynne podróże – celem została Grecja, Azja Mniejsza, Macedonia, jak również Italia i Hiszpania. W wymienionych miejscach zakładał gminy chrześcijańskie. W końcu jednak został aresztowany i osadzony w więzieniu na dwa lata, podczas których popełnił swe listy. Więzienie szczęśliwie opuścił, aby w efekcie swych dalszych zabiegów ewangelizujących zostać skazanym na męczeńską śmierć w roku 67.

Bezpośrednio spod jego ręki wyszło 7 nowotestamentowych pism. Są nimi: List do Rzymian, Pierwszy i Drugi List do Koryntian, List do Galatów, List do Filipian, Pierwszy List do Tesaloniczan oraz List do Filemona.

Święty Paweł –Misjonarz

Około 45-49 roku wyruszył w pierwszą podróż misyjną. Święty Paweł odwiedził wtedy Cypr i środkową część Azji Mniejszej. Po powrocie z tej podróży brał udział w soborze jerozolimskim. Ustalono na nim jak chrześcijanie pogańskiego pochodzenia mają przyjmować przepisy prawa mojżeszowego. W drugą podróż misyjną wybrał się święty Paweł ok. 50-52 roku. Tym razem ruszył do Azji Mniejszej, Macedonii i Grecji. Między 53 a 58 rokiem w ramach trzeciej podróży misyjnej, działał na terenie Efezu.

W 58 roku św. Paweł został aresztowany w Jerozolimie. Dwa lata spędził w więzieniu w Cezarei. Jesienią 60 roku wyruszył do Rzymu. Podróż zajęła mu trzy miesiące. Gdy dotarł do Rzymu, przez kolejne trzy lata przebywał w areszcie domowym. Kiedy wypuszczono go na wolność prawdopodobnie udał się do Hiszpanii, Efezu i Macedonii, gdzie kontynuował działalność misyjną. Nie trwało to jednak długo. W 64 lub 67 roku został skazany na śmierć i ścięty w Rzymie.

źródła:
https://zyciorysy.info/sw-pawel/
„Wszystko o Apostołach Jezusa Chrystusa”, ks. J. Molka